Ένα ζευγάρι swingers αποκαλύπτεται...

Πολύ χαίρομαι που υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να καταλάβουν τον τρόπο σκέψης μας, ακόμα κι αν είναι κάτι το οποίο συνειδητά δεν θα κάνουν ποτέ! Αυτό δείχνει πολιτισμό και ότι πράγματι αυτοί οι άνθρωποι σέβονται την προσωπική ελευθερία του καθενός! Όπως και πιο πάνω είπε μια κοπέλα πολύ σωστά, ότι «αφού δεν έρχονται στο κρεβάτι μου γιατί να με πειράξει;»

Αγαπητέ Βεντέτα, δεν ήμασταν swingers πριν παντρευτούμε, είχαμε βέβαια και οι δύο κάποιες εμπειρίες (με συμμετοχή 3ου ατόμου) αλλά μέσα από εφήμερες σχέσεις μας. Όμως αυτό μας έδωσε και το θάρρος να μιλήσουμε ανοιχτά και να προχωρήσουμε στον χώρο αυτό.

Όταν παντρευτήκαμε ήμασταν απόλυτοι στο θέμα μονογαμίας αλλά ανοιχτοί στο φλερτ, αρκεί πάντα να γίνεται παρουσία του άλλου! Όχι δηλαδή να βγει ο ένας μόνος του και να κάνει καμάκι πίσω από την πλάτη του άλλου! Αλλά όταν ήμασταν μαζί είχαμε την ελευθερία να δεχόμαστε και να φλερτάρουμε με τρίτα άτομα χωρίς να απομακρυνόμαστε όμως ή να δείχνουμε φιλαράκια, αλλά και χωρίς να προχωράμε κάτι πέρα από βλέμματα άντε και κουβέντες.

Αυτό πάντα μας έδινε μια αίσθηση ελευθερίας και έναν παραπάνω λόγο να διεκδικούμε διαρκώς ο ένας τον άλλο.

Από τον πρώτο καιρό της σχέσης μας και του γάμου υπήρχαν στις φαντασιώσεις μας τα τρίτα άτομα και τέτοιες καταστάσεις. Βέβαια μετά τον γάμο εγώ το έβλεπα πολύ ριψοκίνδυνο να το δοκιμάσουμε γιατί φοβόμουν όπως όλοι μας τις συνέπειες στη σχέση μας.

Μην ερωτευτεί κάποια άλλη, μην ερωτευτώ εγώ, μην περάσω καλύτερα με κάποιον άλλο στο κρεβάτι και απορρίψω υποσυνείδητα τον σύντροφό μου και άλλα τέτοια.

Κάποια στιγμή λοιπόν, αφού γέννησα τον γιο μας, περάσαμε μια πολλή μεγάλη κρίση στη σεξουαλική μας ζωή.

Αυτό συνέβη γιατί από τη μια εγώ (λόγω των ορμονών) έγινα πάρα πολύ πιεστική χάνοντας κάθε ίχνος ερωτισμού και θηλυκότητας (άντρα θέλω, τώρα τον θέλω ένα πράγμα), από την άλλη ο άντρας μου έφαγε ένα σκάλωμα (οι ειδικοί το λένε σύνδρομο της Μαντόνας (της (Παν)αγίας δηλαδή, όχι τη γνωστή) το οποίο είχε σαν αποτέλεσμα να μη με βλέπει σαν γυναίκα που θέλει να τη βάλει κάτω ... κ.λπ. αλλά σαν την μάνα του παιδιού του που την αγαπάει, τη σέβεται και δεν μπορεί να της φέρεται σαν π**να στο κρεβάτι... Όλο αυτό λοιπόν άνοιξε έναν φαύλο κύκλο όπου εγώ έχασα κάθε ίχνος αυτοπεποίθησης ρίχνοντας το στο φαΐ και άρχισα να γίνομαι όλο και λιγότερο επιθυμητή για τον άντρα μου αλλά και ζηλιάρα, γιατί πίστευα ότι έχει βρει κάτι άλλο καλύτερο για αυτό και σβήνει το πάθος μας.

Μετά από κάποιο διάστημα, όταν το συζητήσαμε ανοιχτά όλο αυτό και είδαμε τα λάθη μας, αρχίσαμε να δενόμαστε ξανά.

Όμως ακόμα δεν ήμασταν έτοιμοι για κάτι τέτοιο σε καμιά περίπτωση!

Φάγαμε κοντά έναν χρόνο ακόμα μέχρι να χάσω εγώ κάποια κιλά, να γίνω πιο θηλυκιά και να προσεγγίσουμε ο ένας τον άλλο ξανά από την αρχή.

Ήταν σαν να γνωριστήκαμε από την αρχή και ξαφνικά όταν κι εκείνος είδε ότι ήμουν μια γυναίκα που δεν πέρναγε απαρατήρητη στους άλλους άντρες και είδε ότι η μητρότητα απλά συμπλήρωσε αυτό που είχαμε δεν το άλλαξε, τότε η ζωή μας από την καθημερινότητα μέχρι τον σεξουαλικό τομέα άλλαξε και έγινε καλύτερη ακόμα κι από τον πρώτο καιρό της σχέσης μας!

Αφού λοιπόν, φτάσαμε σε αυτό το στάδιο και καταλάβαμε ότι είμαστε τόσο καλά και τόσο δεμένοι που δεν κινδυνεύουμε από τρίτους, ΤΟΤΕ το αποφασίσαμε να περάσουμε από τη φαντασία και τη θεωρία στην πράξη!

Και είναι απλό το γιατί για μας! Αφού στην κρίση δεν υποκύψαμε σε πειρασμούς που βρέθηκαν μπροστά μας αλλά παραμείναμε ζευγάρι με σεβασμό κι αγάπη, τώρα που είμαστε πιο δυνατοί από ποτέ και έχουμε τόσο καλή χημεία μεταξύ μας, δεν κινδυνεύουμε να ξεμυαλιστούμε!

Απλά εμπλουτίζουμε ακόμα περισσότερο τη σεξουαλική μας ζωή (όπως είπε και η KAjira αν δεν κάνω λάθος είναι όπως όταν ένα ζευγάρι φέρνει στο κρεβάτι του έναν δονητή, άλλοι αποκτούν ακόμα καλύτερη σεξουαλική ζωή και άλλοι νιώθουν μειονεκτικά και χαλάνε και τη χημεία που ήδη έχουν). Η ουσία είναι ότι κάνει ένα ζευγάρι, να είναι επειδή το θέλουν και οι δύο και να περνάνε καλά και οι δύο! Αν είναι μονόπλευρο, απλά δεν θα πρέπει να γίνεται!

Όσο για την περίπτωση που δεν ήθελα κάτι τέτοιο, όχι δεν θα σκεφτόμουν κάτι κακό για τον σύντροφό μου, απλά ότι είναι πολύ πιο ανοιχτόμυαλος σε κάποια πράγματα απ’ ότι εγώ! Στη μόνη περίπτωση που θα αντιμετωπίζαμε πρόβλημα θα ήταν αν προσπαθούσε με το ζόρι να μου περάσει την άποψή του κ να με βάλει να κάνω κάτι που δεν θέλω! Εκεί ναι, θα ήταν μεγάλο πρόβλημα

Και βέβαια το θεωρώ πολύ σημαντικό τομέα γιατί πολύ απλά είναι αυτό που ξεχωρίζει δυο πολύ καλούς φίλους που έχουν πολλά κοινά, μοιράζονται τη ζωή τους και αγαπιούνται πολύ! Αν σβήσει το πάθος σε μια σχέση, πιστεύω ότι αυτόματα η σχέση γίνεται συμβατική κι όχι ουσιαστική.

Όσο για το θέμα ικανοποίησης είναι κάτι πολύ υποκειμενικό. Τι εννοώ...

Μπορεί π.χ. να έχουμε κάνει παιχνίδι με ένα άλλο ζευγάρι όπου να κάνουμε πράγματα «φοβερά», όμως το συναίσθημα που υπάρχει ανάμεσα σε εμένα και τον άντρα μου υπερισχύει κι από τα πιο τρελά κόλπα στο κρεβάτι! Δεν ξέρω αν κατάλαβες τι θέλω να πω... Και πιστεύω ότι αν κατάλαβες σου γεννήθηκε κι άλλη μια απορία, αφού είναι έτσι γιατί τότε να πηγαίνουμε κ με άλλους; Γιατί πολύ απλά αυτοί οι άλλοι είναι που μας κάνουν να εκτιμάμε ακόμα περισσότερο αυτό που έχουμε και μας κάνουν να καταλαβαίνουμε τη διαφορά του σεξ από τον έρωτα!

ΑΑΑΑ και τώρα που το θυμήθηκα μια διευκρίνιση:
Το ότι μας αρέσει ΟΤΑΝ βρεθούν τα κατάλληλα άτομα που θα μας κάνουν κλικ, να κάνουμε κάτι μαζί τους, δεν σημαίνει ότι είναι και απαραίτητο να υπάρχουν κι άλλα άτομα για να βρεθούμε μεταξύ μας ή για να «φτιαχτούμε»!

Έχει τύχει μάλιστα κι αρκετές φορές να βρεθούμε με άλλα άτομα, αλλά να ξεκινήσουμε και να τελειώσουμε οι δυο μας! Δεν είναι κάτι που το προγραμματίζεις, είναι όπως σου βγει. Κι αυτό που κάνει όλη αυτή την εμπειρία (για εμάς) μοναδική είναι το πόσο επιθυμούμε ο ένας τον άλλο μέσα από αυτό και όχι τόσο η εναλλαγή συντρόφου...

[Πηγή: e-steki.gr, χρήστης torry, ημερομηνία ανάρτησης 8/12/2008]