Αμερικανικά περιοδικά γυμνιστών του 60
Ο προσωρινός κατάλογος, που έχει ήδη ολοκληρωθεί, περιλαμβάνει 235 διαφορετικούς τίτλους από 27 εκδότες περιοδικών γυμνιστών, η πλειονότητα των οποίων είχε έδρα τα περίχωρα του Los Angeles και ειδικότερα το προάστιο North Hollywood.
Θεωρούμε ότι ο πίνακας αυτός είναι ενδεικτικός και σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί πλήρης, επειδή πολλοί εκδότες πωλούσαν τα έντυπά τους «κάτω από τον πάγκο» και όχι μέσω εταιρειών διανομής, για να αποφύγουν ενδεχόμενη κατάσχεση από τις διωκτικές πολιτειακές και ομοσπονδιακές αρχές. Έτσι η καταγραφή όλων των τίτλων είναι πρακτικά αδύνατη ακόμη και σήμερα.
Η απρόσκοπτη διακίνηση των εντύπων γυμνιστών ήταν εξίσου προβληματική και στις 50 πολιτείες, ακόμη και με το ταχυδρομείο πρώτης προτεραιότητας. Η Νέα Υόρκη και το Σικάγο επέτρεπαν μόνο ρετουσαρισμένες εκδόσεις γυμνών, ενώ οι μεσοδυτικές πολιτείες απαγόρευαν εντελώς την κυκλοφορία τους. Σε άλλες πόλεις, όπως στη Φιλαδέλφεια (1963), οι αρχές σε μια πολυδιαφημισμένη επιχείρηση «αρετής» προχώρησαν σε κατασχέσεις και συλλήψεις πωλητών υπαίθριων πάγκων και διανομέων. Σε αυτή την περίπτωση συνέβαλαν με τη στάση τους τα ΜΜΕ που διόγκωσαν το θέμα!
Στις 18/10/1965 άρχισε η μεγαλύτερη δίκη στη μεσοδυτική και συντηρητική πολιτεία της Iowa, με κατηγορούμενους 16 φυσικά και νομικά πρόσωπα, για την αποστολή και διακίνηση ασέμνου υλικού με το ταχυδρομείο. Κατηγορούσα αρχή η ταχυδρομική υπηρεσία των ΗΠΑ (USPS). Δεκάδες μάρτυρες από την Καλιφόρνια και άλλες πολιτείες, με έξοδα των ομοσπονδιακών αρχών, υποχρεώθηκαν να μεταβούν αεροπορικώς στην πόλη Fort Dodge της πολιτείας Iowa, ώστε να καταθέσουν στην αρμόδια επιτροπή ενόρκων, η τελική σύνθεση της οποίας ήταν οκτώ γυναίκες και δύο άνδρες που κατέληξαν σε ετυμηγορία ύστερα από τετράωρη σύσκεψη. Είναι πλέον διαπιστωμένο ότι κυβερνητικοί υπάλληλοι παρήγγειλαν τα έντυπα της εταιρείας Sun Era, Inc. που κατασχέθηκαν ως άσεμνα, χρησιμοποιώντας ανύπαρκτα ονόματα φυσικών προσώπων, με μοναδικό σκοπό την παραπoμπή σε δίκη του μεγαλοεκδότη Milton Luros (1911-1999) και των βασικών συνεργατών του, ο οποίος όμως είχε πρόσφατα αθωωθεί στην Καλιφόρνια για παρόμοια υπόθεση. Οι αποστολείς προχώρησαν με πρωτοφανείς για την εποχή μεθόδους στη διακρίβωση ονομάτων, διευθύνσεων και άλλων προσωπικών δεδομένων γυμνιστών που είχαν συναινέσει για τη δημοσίευση των φωτογραφιών τους σε περιοδικά. Η περίοδος της «γυμνοτρομοκρατίας» (1963-65) έπληξε το γόητρο του αμερικανικού γυμνισμού, που στιγματίστηκε από την απληστία των εκδοτών, των καιροσκόπων και των πάσης φύσεως ψευδοηθικολόγων.
Μέλη της ASA (=American Sunbathing Association) καυτηρίασαν τη χλιαρή στάση της εθνικής ομοσπονδίας, της οποίας επιφανή μέλη είχαν εμπλακεί στην υπόθεση αυτή. Ορισμένοι συνεργάζονταν με τον «βασιλιά της πορνογραφίας» Milton Luros, στις σύγχρονες εγκαταστάσεις του οποίου τυπωνόταν το επίσημο όργανο της εθνικής ομοσπονδίας «Nudism Today»! Ο Luros, άριστος γνώστης της αγοράς, επιχείρησε να αποκτήσει τον έλεγχο του συλλόγου γυμνιστών «Sun Island» στη νότιο Καλιφόρνια το 1964, ενώ υψηλόβαθμο στέλεχος της εταιρείας του «Sun Era» και μέλος της ASA εκλέχτηκε τέταρτος αντιπρόεδρος της κεντρικής επιτροπής της Διεθνούς Ομοσπονδίας Γυμνιστών τον ίδιο χρόνο! Καμια αντίδραση από την ΙNF/FNI!
Μέλη της ASA (=American Sunbathing Association) καυτηρίασαν τη χλιαρή στάση της εθνικής ομοσπονδίας, της οποίας επιφανή μέλη είχαν εμπλακεί στην υπόθεση αυτή. Ορισμένοι συνεργάζονταν με τον «βασιλιά της πορνογραφίας» Milton Luros, στις σύγχρονες εγκαταστάσεις του οποίου τυπωνόταν το επίσημο όργανο της εθνικής ομοσπονδίας «Nudism Today»! Ο Luros, άριστος γνώστης της αγοράς, επιχείρησε να αποκτήσει τον έλεγχο του συλλόγου γυμνιστών «Sun Island» στη νότιο Καλιφόρνια το 1964, ενώ υψηλόβαθμο στέλεχος της εταιρείας του «Sun Era» και μέλος της ASA εκλέχτηκε τέταρτος αντιπρόεδρος της κεντρικής επιτροπής της Διεθνούς Ομοσπονδίας Γυμνιστών τον ίδιο χρόνο! Καμια αντίδραση από την ΙNF/FNI!
Μια πρώτη ανάλυση του αναγνωστικού κοινού των περιοδικών γυμνιστών της δεκαετίας του '60 δείχνει ότι το 95% ήταν λευκοί, μεσήλικες Αμερικανοί άνδρες και μόνο 5% μέλη αναγνωρισμένων συλλόγων γυμνιστών ή εν δυνάμει γυμνιστές. Η συνταγή της επιτυχίας απλή και δοκιμασμένη: πολλές ολοσέλιδες μονόχρωμες φωτογραφίες, τετράχρωμο σαλόνι με ευειδείς κυρίες σε αποκαλυπτικές στάσεις, δύο ή τρεις σύντομες συνεργασίες και πληθώρα καταχωρίσεων συναφών προϊόντων και υπηρεσιών. Ο αλφαβητικός κατάλογος συλλόγων γυμνιστών ανά πολιτεία και οργάνωση, με ταχυδρομική θυρίδα, συμπλήρωνε την ύλη του τεύχους.
Αρκετοί εκδότες για τους δικούς τους λόγους απέφευγαν την αναγραφή πλήρων στοιχείων (αριθμός τεύχους, τόμος, μήνας, όνομα εκδότη, διεύθυνση κ. α.) στην τρίτη σελίδα του εντύπου, ή ακόμη χειρότερα υπήρχε ανακολουθία μεταξύ του αριθμού τεύχους και του έτους. Πιθανή εξήγηση: η επιμήκυνση του χρόνου διάθεσης στην αγορά, ώστε το έντυπο να είναι πάντα επίκαιρο! Και βέβαια φορολογικοί λόγοι.
Όλοι σχεδόν οι εκδότες, στην αναζήτηση εύκολου κέρδους και βελτίωσης της θέσης τους στην αγορά, διοργάνωναν ειδικές εκδηλώσεις με καλλίγραμμα μοντέλα, όταν αντιλήφθηκαν ότι οι πόρτες των περιφερειακών οργανώσεων και συλλόγων είχαν υιοθετήσει αυστηρή πολιτική για τους φωτογράφους τους. Όταν επίσης έβλεπαν ότι ένα έντυπο δεν είχε πέραση, άλλαζαν απλά τον τίτλο. Έτσι, με τον έναν ή άλλο τρόπο, οι εκδότες διατηρούσαν στην αγορά δεκάδες «νέους» τίτλους, για να κρατούν αμείωτο το αγοραστικό ενδιαφέρον και να αυξάνουν τις εισπράξεις τους.
Όλοι σχεδόν οι εκδότες, στην αναζήτηση εύκολου κέρδους και βελτίωσης της θέσης τους στην αγορά, διοργάνωναν ειδικές εκδηλώσεις με καλλίγραμμα μοντέλα, όταν αντιλήφθηκαν ότι οι πόρτες των περιφερειακών οργανώσεων και συλλόγων είχαν υιοθετήσει αυστηρή πολιτική για τους φωτογράφους τους. Όταν επίσης έβλεπαν ότι ένα έντυπο δεν είχε πέραση, άλλαζαν απλά τον τίτλο. Έτσι, με τον έναν ή άλλο τρόπο, οι εκδότες διατηρούσαν στην αγορά δεκάδες «νέους» τίτλους, για να κρατούν αμείωτο το αγοραστικό ενδιαφέρον και να αυξάνουν τις εισπράξεις τους.
Ο Luros, από το 1966 είχε αντιληφθεί τις ανάγκες της κοινωνίας και προσαρμοστεί έγκαιρα στις απαιτήσεις της, με την παραγωγή πρωτοερωτικών εντύπων.
Μετά το 1967 τα περιοδικά γυμνιστών έγιναν πιο τολμηρά, με άρθρα που κάλυπταν την ερωτική ζωή των γυμνιστών, ώστε να αντιμετωπίσουν τον σκληρό ανταγωνισμό των πρώιμων πορνογραφικών εντύπων. Όμως οι εφημεριδοπώλες τα απέσυραν σταδιακά από τα ερμάρια τους, καθώς και η πώληση σε καταστήματα καπνού και άλλες γωνιές δε συνέφερε οικονομικά (περιορισμένη κατανάλωση και μικρό ή ασήμαντο κέρδος). Αντικαταστάθηκαν αμέσως από τολμηρά έντυπα άκρως ερωτικού περιεχομένου που απευθύνονταν στη γενιά της σεξουαλικής επανάστασης. Το αναγνωστικό κοινό διψούσε και πλήρωνε αδρά για ανατομικές λεπτομέρειες των δύο φύλων, ιδιαίτερα νεαρών προικισμένων γυναικών που αποκάλυπταν τα πάντα!
Μετά το 1967 τα περιοδικά γυμνιστών έγιναν πιο τολμηρά, με άρθρα που κάλυπταν την ερωτική ζωή των γυμνιστών, ώστε να αντιμετωπίσουν τον σκληρό ανταγωνισμό των πρώιμων πορνογραφικών εντύπων. Όμως οι εφημεριδοπώλες τα απέσυραν σταδιακά από τα ερμάρια τους, καθώς και η πώληση σε καταστήματα καπνού και άλλες γωνιές δε συνέφερε οικονομικά (περιορισμένη κατανάλωση και μικρό ή ασήμαντο κέρδος). Αντικαταστάθηκαν αμέσως από τολμηρά έντυπα άκρως ερωτικού περιεχομένου που απευθύνονταν στη γενιά της σεξουαλικής επανάστασης. Το αναγνωστικό κοινό διψούσε και πλήρωνε αδρά για ανατομικές λεπτομέρειες των δύο φύλων, ιδιαίτερα νεαρών προικισμένων γυναικών που αποκάλυπταν τα πάντα!
Η ASA είχε διαχωρίσει καθυστερημένα τη στάση της στις αρχές του 1968, οπότε σταμάτησε να διαφημίζει τα «ψευδογυμνιστικά» έντυπα, από την πώληση των οποίων –μην κρυβόμαστε– είχε σημαντικό εισόδημα!
Το 1972, με απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου των Η.Π.Α, η πώλησή τους περιορίστηκε στα καταστήματα ενηλίκων. Έτσι μοιραία έπαψαν να υπάρχουν!
Το 1972, με απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου των Η.Π.Α, η πώλησή τους περιορίστηκε στα καταστήματα ενηλίκων. Έτσι μοιραία έπαψαν να υπάρχουν!
Η συμβολή του «βασιλιά της πορνογραφίας» και εκδότη δεκάδων εντύπων γυμνιστών την περίοδο 1962-67, Milton Luros, υπήρξε καταλυτική. Ο διορατικός και πανέξυπνος επιχειρηματίας που μετακόμισε στο Los Angeles από την ανατολική ακτή το 1958, θησαύρισε κυριολεκτικά από τον αμερικανικό γυμνισμό και την αδυναμία του τελευταίου να διαχωρίσει έγκαιρα τη θέση του με υπεύθυνη πολιτική από την άγρια εκμετάλλευση του κινήματος από διάφορους νεόκοπους «γυμνοπορνογράφους». Φημολογείται ότι το 1967 η περιουσία του ανερχόταν σε 5.000.000 δολάρια, καθώς τα έντυπά του ξεχώριζαν για την εξαιρετική εμφάνιση, άλλωστε διέθετε δικό του δίκτυο διανομής που έλεγχε την αγορά. Το δε μεικτό μηνιαίο κέρδος ανά τίτλο υπολογιζόταν σε 350.000 δολάρια.
Όταν πια το 1970 επικράτησαν τα τολμηρά έντυπα σεξουαλικού περιεχομένου, ο Luros στράφηκε στο σκληρό πορνό, με παραγωγή ταινιών, τραπουλόχαρτων και ερωτικών βοηθημάτων Το διμηνιαίο περιοδικό του με τον τίτλο «Response»(1971-76) θεωρείται κορυφαίο στο είδος του, με κατατοπιστικά άρθρα και φωτογραφίες ζευγαριών σε δράση!
Η «Βιβλιοθήκη Γυμνισμού» δίνει έμφαση στα έντυπα της πρώτης περιόδου, τα αμιγώς γυμνιστικά, που ολοκληρώθηκε το καλοκαίρι του 1965. Διαθέτει, όμως, μικρό αριθμό εντύπων της δεύτερης περιόδου (1965-1969), που ονομάζονται «ψευδογυμνιστικά» και θεωρούνται προάγγελος των σκληρών πορνογραφικών περιοδικών της επόμενης πενταετίας. Δηλαδή έφεραν παραπλανητικούς τίτλους, αλλά το περιεχόμενό τους δεν είχε καμια σχέση με τον γυμνισμό.
Η «Βιβλιοθήκη Γυμνισμού» δίνει έμφαση στα έντυπα της πρώτης περιόδου, τα αμιγώς γυμνιστικά, που ολοκληρώθηκε το καλοκαίρι του 1965. Διαθέτει, όμως, μικρό αριθμό εντύπων της δεύτερης περιόδου (1965-1969), που ονομάζονται «ψευδογυμνιστικά» και θεωρούνται προάγγελος των σκληρών πορνογραφικών περιοδικών της επόμενης πενταετίας. Δηλαδή έφεραν παραπλανητικούς τίτλους, αλλά το περιεχόμενό τους δεν είχε καμια σχέση με τον γυμνισμό.
